do 1939 r. Sędzimir (1894 – 1989) – konstruktor urządzeń walcowniczych, racjonalizator technologii hutniczych, przemysłowiec. Wynalazki Sendzimira uzyskały 73 patenty w kilkunastu krajach świata. Pod koniec I wojny światowej założył i uruchomił pierwszą w Chinach fabrykę drutu, śrub, nakrętek oraz gwoździ. Tam dokonał pierwszych wynalazków. Opracował  nową metodę cynkowania: czyszczenie blachy i drutu za pomocą żarzenia w atmosferze wodoru, a następnie po częściowym schłodzeniu w atmosferze redukcyjnej, zanurzenie w roztopionym cynku nie poszczególnych arkuszy, lecz całej stalowej taśmy w sposób ciągły. Opracował nowy typ walcarki do walcowania stali umożliwiającej walcowanie blach na zimno w sposób ciągły, aż do osiągnięcia żądanych wymiarów. W 1932 r. w Polsce, w Hucie Pokój (Nowy Bytom) dzięki zaangażowaniu się przemysłowca Zygmunta Inwalda uruchomił walcarkę skonstruowaną wg swojego pomysłu, a w 1933 r. w Kostuchnie pod Katowicami uruchomił pierwszą w świecie linię ciągłego wyżarzania i cynkowania blach stalowych na skalę przemysłową. Jedne z pierwszych blach w ten sposób walcowanych posłużyły  w 1934 r. do pokrycia dachu Sukiennic w Krakowie. Pod koniec II wojny światowej, w Stanach Zjednoczonych skonstruował tzw. walcarkę planetarną umożliwiającą walcowanie blach na gorąco. Pierwszą walcarkę tego typu uruchomiono 1945 r. w Chicago. Pod koniec życia S-a pracowało w 35 krajach ponad 400 różnych typów walcarek z jego znakiem firmowym. Wynalazki S -a zostały docenione na całym świecie.
Sendzimir (Sędzimir) urodził się we Lwowie. Był synem Kazimierza, urzędnika państwowego i Wandy z Jaskłowskich. Zmarł w 1989 r. w miejscowości Jupiter na Florydzie. Pochowany został w Bethlehem pod Waterbury w trumnie ze stali wyprodukowanej wg jego technologii.

S. Sroka, Polski Słownik Biograficzny, T XXXVI/2, Zeszyt 149, PAN, warszawa – Kraków 1995, s. 267 – 269.

Opracowała: Jadwiga Bretes

1884 Warszawa – 1967 Nowy Jork,  polsko – brytyjsko – amerykański biochemik, twórca nauki o witaminach, jest autorem terminu „witamina”, odkrył i wyodrębnił pierwsza witaminę B, pracował nad wyizolowaniem insuliny

ur. 20 stycznia 1876 w Krakowie, zm. 16 lutego 1957 w Los Angeles
− polski wynalazca, pianista, kompozytor i pedagog, mieszkający przez szereg lat w USA.
Znany jest z licznych wynalazków, dotyczących głównie samochodów (np. wycieraczka samochodowa , którego pomysł wdrożony został do seryjnej produkcji w fabryce Forda) i fortepianu. Opatentował ich około stu, w tym także urządzenie do mierzenia siły dotyku pianisty.